Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

am in earnest

  • 1 serie

    1.
    sērĭus, a, um, adj. [perh. for sevrius; root sev-, severus; Gr. sebas, semnos], grave, earnest, serious, opp. to sportive, jocular (class. only of things;

    severus, both of persons and things): res (opp. jocosae),

    Cic. Off. 1, 37, 134:

    sermo (opp. jocus),

    Auct. Her. 3, 14, 25:

    non res potissimum seria, sed quasi ludus ac jocus,

    Lact. 2, 18, 3: graves seriaeque res, Cic. Off. 1, 29, 103; so,

    res serias omnis extollo in alium diem,

    Plaut. Poen. 2, 51:

    ait rem seriam Velle agere mecum,

    Ter. Eun. 3, 3, 7; Liv. 23, 7 fin.:

    dies religiosus ad agendum quicquam rei seriae,

    id. 26, 17 al.:

    verba,

    Tib. 3, 6, 52; cf. Hor. A. P. 107:

    quaestiones,

    Suet. Calig. 32:

    carmina,

    Plin. Pan. 54, 2:

    curae,

    id. ib. 82 fin.:

    partes dierum,

    id. ib. 49 fin.:

    tempus,

    id. Ep. 4, 25, 3 et saep.:

    opinor hercle hodie quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    si aliquid serium, etc.,

    Quint. 6, 3, 16:

    nec quicquam grave ac serium,

    Tac. A. 3, 50 fin. —With sup.:

    verba seria dictu,

    Hor. A. P. 107.—As subst.: sērĭum, i, and more freq. sērĭa, ōrum, n., earnestness, seriousness; serious matters or discourse (often opp. jocus); sing.:

    si quid per jocum Dixi, nolito in serium convortere,

    Plaut. Poen. 5, 5, 42:

    itaque res in serium versa est,

    Curt. 5, 7, 10:

    nihil ad serium,

    Tac. A. 6, 14.— Plur.:

    quīcum joca, seria, ut dicitur,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    joca atque seria cum humillimis agere,

    Sall. J. 96, 2:

    cum his seria ac jocos celebrare,

    Liv. 1, 4 fin.:

    per seria per jocos,

    Tac. A. 2, 13:

    sed tamen amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27; 2, 2, 125; id. A. P. 226; Ov. F. 5, 341 al.:

    mala,

    Hor. A. P. 451:

    mea (opp. lusus),

    Ov. Tr. 1, 8, 31:

    (Marsus) seria partitur in tria genera,

    Quint. 6, 3, 108:

    ille seria nostra, ille deliciae,

    Plin. Ep. 8, 1, 2.—Of persons, for severus (ante- and post-class.): non ego te novi tristem servum, serium? Afran. ap. Non. 33, 33:

    amicos serios aspernatur,

    App. Mag. 98, p. 336, 9:

    Solon,

    id. ib. 9, p. 278 fin.; Amm. 26, 2, 2; 29, 6, 1; Treb. Claud. 12, 5; Mam. Grat. Act. 12, 2; Quint. Decl. 15, 3.—Hence, adv. in two forms.
    A.
    sērĭō, in earnest, seriously (mostly anteclass.; a favorite word of Plaut.;

    not in Cic. or Cæs.): nec joco nec serio,

    Plaut. Am. 3, 2, 25:

    si quid dictum est per jocum, Non aequom est id te serio praevortier,

    id. ib. 3, 2, 40:

    an id joco dixisti? equidem serio ac vero ratus,

    id. ib. 3, 3, 9; so (opp. joco) id. Bacch. 1, 1, 42; Ter. Heaut. 3, 2, 30; Liv. 7, 41, 3: vereor serio, Naev. ap. Charis. p. 195; Plaut. Am. 2, 2, 225; id. Cas. 4, 2, 11; id. Ep. 1, 1, 29; id. Merc. 4, 1, 19; id. Ps. 1, 3, 106; 4, 7, 94; id. Poen. 1, 1, 32; 1, 3, 26; 1, 3, 29; id. Rud. 2, 5, 11; 4, 4, 1; id. Truc. 2, 2, 47; 2, 5, 29; Ter. Eun. 3, 1, 3; 3, 3, 22; id. Ad. 5, 9, 18; Liv. 4, 25 fin.; Quint. 1, 2, 1; 9, 2, 14; Plin. Ep. 2, 20, 10.—
    B.
    sērĭē, in earnest, seriously:

    (post-class.) vultu serie pulcro,

    Aur. Vict. Epit. 15.
    2.
    sērĭus, comp. adv., v. 3. sero.

    Lewis & Short latin dictionary > serie

  • 2 serium

    1.
    sērĭus, a, um, adj. [perh. for sevrius; root sev-, severus; Gr. sebas, semnos], grave, earnest, serious, opp. to sportive, jocular (class. only of things;

    severus, both of persons and things): res (opp. jocosae),

    Cic. Off. 1, 37, 134:

    sermo (opp. jocus),

    Auct. Her. 3, 14, 25:

    non res potissimum seria, sed quasi ludus ac jocus,

    Lact. 2, 18, 3: graves seriaeque res, Cic. Off. 1, 29, 103; so,

    res serias omnis extollo in alium diem,

    Plaut. Poen. 2, 51:

    ait rem seriam Velle agere mecum,

    Ter. Eun. 3, 3, 7; Liv. 23, 7 fin.:

    dies religiosus ad agendum quicquam rei seriae,

    id. 26, 17 al.:

    verba,

    Tib. 3, 6, 52; cf. Hor. A. P. 107:

    quaestiones,

    Suet. Calig. 32:

    carmina,

    Plin. Pan. 54, 2:

    curae,

    id. ib. 82 fin.:

    partes dierum,

    id. ib. 49 fin.:

    tempus,

    id. Ep. 4, 25, 3 et saep.:

    opinor hercle hodie quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    si aliquid serium, etc.,

    Quint. 6, 3, 16:

    nec quicquam grave ac serium,

    Tac. A. 3, 50 fin. —With sup.:

    verba seria dictu,

    Hor. A. P. 107.—As subst.: sērĭum, i, and more freq. sērĭa, ōrum, n., earnestness, seriousness; serious matters or discourse (often opp. jocus); sing.:

    si quid per jocum Dixi, nolito in serium convortere,

    Plaut. Poen. 5, 5, 42:

    itaque res in serium versa est,

    Curt. 5, 7, 10:

    nihil ad serium,

    Tac. A. 6, 14.— Plur.:

    quīcum joca, seria, ut dicitur,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    joca atque seria cum humillimis agere,

    Sall. J. 96, 2:

    cum his seria ac jocos celebrare,

    Liv. 1, 4 fin.:

    per seria per jocos,

    Tac. A. 2, 13:

    sed tamen amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27; 2, 2, 125; id. A. P. 226; Ov. F. 5, 341 al.:

    mala,

    Hor. A. P. 451:

    mea (opp. lusus),

    Ov. Tr. 1, 8, 31:

    (Marsus) seria partitur in tria genera,

    Quint. 6, 3, 108:

    ille seria nostra, ille deliciae,

    Plin. Ep. 8, 1, 2.—Of persons, for severus (ante- and post-class.): non ego te novi tristem servum, serium? Afran. ap. Non. 33, 33:

    amicos serios aspernatur,

    App. Mag. 98, p. 336, 9:

    Solon,

    id. ib. 9, p. 278 fin.; Amm. 26, 2, 2; 29, 6, 1; Treb. Claud. 12, 5; Mam. Grat. Act. 12, 2; Quint. Decl. 15, 3.—Hence, adv. in two forms.
    A.
    sērĭō, in earnest, seriously (mostly anteclass.; a favorite word of Plaut.;

    not in Cic. or Cæs.): nec joco nec serio,

    Plaut. Am. 3, 2, 25:

    si quid dictum est per jocum, Non aequom est id te serio praevortier,

    id. ib. 3, 2, 40:

    an id joco dixisti? equidem serio ac vero ratus,

    id. ib. 3, 3, 9; so (opp. joco) id. Bacch. 1, 1, 42; Ter. Heaut. 3, 2, 30; Liv. 7, 41, 3: vereor serio, Naev. ap. Charis. p. 195; Plaut. Am. 2, 2, 225; id. Cas. 4, 2, 11; id. Ep. 1, 1, 29; id. Merc. 4, 1, 19; id. Ps. 1, 3, 106; 4, 7, 94; id. Poen. 1, 1, 32; 1, 3, 26; 1, 3, 29; id. Rud. 2, 5, 11; 4, 4, 1; id. Truc. 2, 2, 47; 2, 5, 29; Ter. Eun. 3, 1, 3; 3, 3, 22; id. Ad. 5, 9, 18; Liv. 4, 25 fin.; Quint. 1, 2, 1; 9, 2, 14; Plin. Ep. 2, 20, 10.—
    B.
    sērĭē, in earnest, seriously:

    (post-class.) vultu serie pulcro,

    Aur. Vict. Epit. 15.
    2.
    sērĭus, comp. adv., v. 3. sero.

    Lewis & Short latin dictionary > serium

  • 3 serius

    1.
    sērĭus, a, um, adj. [perh. for sevrius; root sev-, severus; Gr. sebas, semnos], grave, earnest, serious, opp. to sportive, jocular (class. only of things;

    severus, both of persons and things): res (opp. jocosae),

    Cic. Off. 1, 37, 134:

    sermo (opp. jocus),

    Auct. Her. 3, 14, 25:

    non res potissimum seria, sed quasi ludus ac jocus,

    Lact. 2, 18, 3: graves seriaeque res, Cic. Off. 1, 29, 103; so,

    res serias omnis extollo in alium diem,

    Plaut. Poen. 2, 51:

    ait rem seriam Velle agere mecum,

    Ter. Eun. 3, 3, 7; Liv. 23, 7 fin.:

    dies religiosus ad agendum quicquam rei seriae,

    id. 26, 17 al.:

    verba,

    Tib. 3, 6, 52; cf. Hor. A. P. 107:

    quaestiones,

    Suet. Calig. 32:

    carmina,

    Plin. Pan. 54, 2:

    curae,

    id. ib. 82 fin.:

    partes dierum,

    id. ib. 49 fin.:

    tempus,

    id. Ep. 4, 25, 3 et saep.:

    opinor hercle hodie quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    si aliquid serium, etc.,

    Quint. 6, 3, 16:

    nec quicquam grave ac serium,

    Tac. A. 3, 50 fin. —With sup.:

    verba seria dictu,

    Hor. A. P. 107.—As subst.: sērĭum, i, and more freq. sērĭa, ōrum, n., earnestness, seriousness; serious matters or discourse (often opp. jocus); sing.:

    si quid per jocum Dixi, nolito in serium convortere,

    Plaut. Poen. 5, 5, 42:

    itaque res in serium versa est,

    Curt. 5, 7, 10:

    nihil ad serium,

    Tac. A. 6, 14.— Plur.:

    quīcum joca, seria, ut dicitur,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    joca atque seria cum humillimis agere,

    Sall. J. 96, 2:

    cum his seria ac jocos celebrare,

    Liv. 1, 4 fin.:

    per seria per jocos,

    Tac. A. 2, 13:

    sed tamen amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27; 2, 2, 125; id. A. P. 226; Ov. F. 5, 341 al.:

    mala,

    Hor. A. P. 451:

    mea (opp. lusus),

    Ov. Tr. 1, 8, 31:

    (Marsus) seria partitur in tria genera,

    Quint. 6, 3, 108:

    ille seria nostra, ille deliciae,

    Plin. Ep. 8, 1, 2.—Of persons, for severus (ante- and post-class.): non ego te novi tristem servum, serium? Afran. ap. Non. 33, 33:

    amicos serios aspernatur,

    App. Mag. 98, p. 336, 9:

    Solon,

    id. ib. 9, p. 278 fin.; Amm. 26, 2, 2; 29, 6, 1; Treb. Claud. 12, 5; Mam. Grat. Act. 12, 2; Quint. Decl. 15, 3.—Hence, adv. in two forms.
    A.
    sērĭō, in earnest, seriously (mostly anteclass.; a favorite word of Plaut.;

    not in Cic. or Cæs.): nec joco nec serio,

    Plaut. Am. 3, 2, 25:

    si quid dictum est per jocum, Non aequom est id te serio praevortier,

    id. ib. 3, 2, 40:

    an id joco dixisti? equidem serio ac vero ratus,

    id. ib. 3, 3, 9; so (opp. joco) id. Bacch. 1, 1, 42; Ter. Heaut. 3, 2, 30; Liv. 7, 41, 3: vereor serio, Naev. ap. Charis. p. 195; Plaut. Am. 2, 2, 225; id. Cas. 4, 2, 11; id. Ep. 1, 1, 29; id. Merc. 4, 1, 19; id. Ps. 1, 3, 106; 4, 7, 94; id. Poen. 1, 1, 32; 1, 3, 26; 1, 3, 29; id. Rud. 2, 5, 11; 4, 4, 1; id. Truc. 2, 2, 47; 2, 5, 29; Ter. Eun. 3, 1, 3; 3, 3, 22; id. Ad. 5, 9, 18; Liv. 4, 25 fin.; Quint. 1, 2, 1; 9, 2, 14; Plin. Ep. 2, 20, 10.—
    B.
    sērĭē, in earnest, seriously:

    (post-class.) vultu serie pulcro,

    Aur. Vict. Epit. 15.
    2.
    sērĭus, comp. adv., v. 3. sero.

    Lewis & Short latin dictionary > serius

  • 4 arrabō

        arrabō ōnis, m, ἀρραβών, earnest-money, a pledge, security: relicta arraboni, as security, T.
    * * *
    token payment on account, earnest money, deposit, pledge; (also of love)

    Latin-English dictionary > arrabō

  • 5 sēriō

        sēriō adv.    [serius], in earnest, seriously: haec dicere, T.: Triumphat, in all sincerity, T.: res vix serio agenda, L.
    * * *
    seriously, in earnest

    Latin-English dictionary > sēriō

  • 6 sērius

        sērius adj.    [for * severius, from severus], grave, earnest, serious (only of things): rem seriam agere mecum, T.: dies religiosus ad agendum quicquam rei seriae, L.: verba, H.: verba seria dictu, H.—As subst n., earnestness, seriousness: res in serium versa est, Cu.— Plur, serious matters, earnest discourse: quam multa seria (in epistulis): cum his seria ac iocos celebrare, L.: Sed tamen amoto quaeramus seria ludo, H.
    * * *
    I
    later, too late
    II
    seria, serium ADJ
    serious, grave

    Latin-English dictionary > sērius

  • 7 arrha

    arrha, ae, f., and arrhăbo (also without aspiration arra and arrăbo), ōnis, m. (the latter form ante-class.; cf. Gell. 17, 2, 21; in Cic. the word is never used), = arrabôn [from the Heb. from, to give security], the money given to ratify a contract, earnest-money, purchase-money, a pledge, an earnest ( arrha is a part of the purchase-money, while pignus is a pledge to be restored when the contract, for security of which it is given, Las been performed, Isid. Orig. 5, 25).
    I.
    Lit.:

    arraboni has dedit quadraginta minas,

    Plaut. Most. 3, 1, 115; id. Rud. prol. 46; id. Poen. 5, 6, 22: Ea relicta huic arrabonist pro illo argento, * Ter. Heaut. 3, 3, 42: tantus arrabo, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 20 (i. e. sexcentos obsides, Gell.):

    dederis mihi arrabonem,

    Vulg. Gen. 38, 17:

    pro arrabone dari,

    ib. ib. 38, 18.—Jestingly shortened into rabo:

    rabonem habeto, mecum ut hanc noctem sies,

    Plaut. Truc. 3, 2, 20 sq. —
    II.
    Trop.:

    arrabo amoris,

    Plaut. Mil. 4, 1, 11; Dig. 18, 1, 35; Plin. 33, 1, 6, § 28;

    and so ironically: mortis arra,

    money given to physicians, Plin. 29, 1, 8, § 21.

    Lewis & Short latin dictionary > arrha

  • 8 animus

        animus ī, m    [AN-], the rational soul (cf. anima, the physical life): humanus: Corpus animum praegravat, H.: deos sparsisse animos in corpora humana: discessus animi a corpore: permanere animos arbitramur. — Fig., of beloved persons, soul, life: anime mi, T.—Of the mind, the mental powers, intelligence, reason, intellect, mind: mecum in animo vitam tuam considero, T.: animo meditari, N.: convertite animos ad Milonem, attention: revocare animos ad belli memoriam: perspicite animis quid velim: in dubio est animus, T.: animus, cui obtunsior sit acies, whose discernment: et animus et consilium et sententia civitatis, the whole intelligence of the community: cui animum inspirat vates, V.: omnia ratione animoque lustrari.— Of bees: Ingentīs animos angusto in pectore versant, V.— Of the memory: Scripta illa dicta sunt in animo, T.: an imprimi, quasi ceram, animum putamus?—Consciousness, recollection, self-possession: reliquit animus Sextium acceptis volneribus, Cs.: Unā eādemque viā sanguis animusque sequuntur, V.: timor abstulit animum, O. — With conscius or conscientia, the conscience: quos conscius animus exagitabat, S.: suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent.—Opinion, judgment, notion, belief: meo quidem animo, in my judgment: maxumi Preti esse animo meo, T.: ex animi tui sententiā iurare, to the best of your knowledge and belief. — The imagination, fancy: cerno animo sepultam patriam: fingite animis, sunt, etc.: nihil animo videre poterant.—Feeling, sensibility, affection, inclination, passion, heart: Quo gemitu conversi animi (sunt), V.: animum offendere: animus ubi se cupiditate devinxit, the character, T.: alius ad alia vitia propensior: tantaene animis caelestibus irae? V.: animo concipit iras, O.: mala mens, malus animus, bad mind, bad heart, T.: omnium mentīs animosque perturbare, Cs.: animum ipsum mentemque hominis: mente animoque nobiscum agunt, Ta.: bestiae, quarum animi sunt rationis expertes.—Disposition, inclination: meus animus in te semper: bono animo in populum R. videri, well disposed, Cs.: Nec non aurumque animusque Latino est, both gold and the disposition (i. e. to give it), V.: regina quietum Accipit in Teucros animum mentemque benignam, a kindly disposition, V.—Esp., in the phrase ex animo, from the heart, in earnest, deeply, sincerely: ex animo omnia facere an de industriā? from impulse or with some design, T.: sive ex animo id fit sive simulate: ex animo dolere, H.—In the locat. form animi, with verbs and adjj.: Antipho me excruciat animi, T.: exanimatus pendet animi: iuvenemque animi miserata repressit, pitying him in her heart, V.: anxius, S.: aeger, L.: infelix, V.: integer, H.—Meton., disposition, character, temper: animo es Molli: animo esse omisso, T.: animi molles et aetate fluxi, S.: sordidus atque animi parvi, H.—Fig., of plants: silvestris, wild nature, V.—Courage, spirit (freq. in plur.): mihi addere animum, T.: nostris animus augetur, Cs.: clamor Romanis auxit animum, L.: mihi animus accenditur, S.: Nunc demum redit animus, Ta.: Pallas Dat animos, O.: in hac re plus animi quam consili habere: tela viris animusque cadunt, O.: bono animo esse, to be of good courage: bono animo fac sis, T.: satis animi, courage enough, O.: magnus mihi animus est, fore, etc., hope, Ta.—Fig., of the winds: Aeolus mollit animos, the violence, V.—Of a top: dant animos plagae, give it quicker motion, V.—Haughtiness, arrogance, pride: vobis... Sublati animi sunt, your pride is roused, T.: tribuni militum animos ac spiritūs capere, bear the arrogance and pride, etc.—Passion, vehemence, wrath: animum vincere: animum rege, qui nisi paret Imperat, H.: (Achelous) pariter animis inmanis et undis, O.—In the phrase aequus animus, an even mind, calmness, moderation, equanimity: concedo... quod animus aequus est.—Usu. abl: aequo animo, with even mind, contentedly, resignedly, patiently: aequo animo ferre, T.: non tulit hoc aequo animo Dion, N.: aequissimo animo mori: alqd aequo animo accipit, is content to believe, S.: opinionem animis aut libentibus aut aequis remittere: sententiam haud aequioribus animis audire, L.—Inclination, pleasure: Indulgent animis, O.— Esp., animi causā, for the sake of amusement, for diversion, for pleasure: (animalia) alunt animi voluptatisque causā, Cs.: habet animi causā rus amoenum: animi et aurium causā homines habere, i. e. employ musicians.—Will, desire, purpose, design, intention, resolve: tuom animum intellegere, purpose, T.: persequi Iugurtham animo ardebat, S.: hostes in foro constiterunt, hoc animo, ut, etc., Cs.: habere in animo Capitolium ornare, to intend: fert animus dicere, my plan is, O.: nobis erat in animo Ciceronem mittere, it was my purpose: omnibus unum Opprimere est animus, O.: Sacra Iovi Stygio perficere est animus, V.
    * * *
    mind; intellect; soul; feelings; heart; spirit, courage, character, pride; air

    Latin-English dictionary > animus

  • 9 appetītiō (adp-)

        appetītiō (adp-) ōnis, f    [appeto], a grasping at: solis.—Fig., an earnest longing, desire, strong inclination: naturalis: principatūs.

    Latin-English dictionary > appetītiō (adp-)

  • 10 auctōrāmentum

        auctōrāmentum ī, n    [auctoro], earnest money (late).—Fig., a pledge, guaranty: servitutis.
    * * *
    wages, pay, fee; reward; terms of employment (esp. gladiators), contract

    Latin-English dictionary > auctōrāmentum

  • 11 belligerō

        belligerō —, ātus, āre    [belliger], to carry on war, wage war: nec cauponantes bellum, sed belligerantes, i. e. in earnest, Enn. ap. C.: cum fortuna: tumultuatum verius quam belligeratum, L.
    * * *
    belligerare, belligeravi, belligeratus V INTRANS
    wage or carry on war; be at war

    Latin-English dictionary > belligerō

  • 12 cupiēns

        cupiēns entis, adj. with sup.    [P. of cupio], desirous, longing, eager: novarum rerum, Ta.: liberorum, Ta.: cupientissimā plebe consul factus, at the earnest desire of, S.
    * * *
    cupientis (gen.), cupientior -or -us, cupientissimus -a -um ADJ
    desirous, eager for, longing; anxious

    Latin-English dictionary > cupiēns

  • 13 cūrātus

        cūrātus adj. with sup.    [P. of curo], carefully regarded, anxious: curatissimis precibus protegere, Ta.
    * * *
    curata -um, curatior -or -us, curatissimus -a -um ADJ
    well looked after; carefully prepared; anxious, solicitous, earnest

    Latin-English dictionary > cūrātus

  • 14 ēnīxus

        ēnīxus adj.    [P. of enitor], strenuous, earnest, zealous: studium, L.: virtus, L.

    Latin-English dictionary > ēnīxus

  • 15 intentus

        intentus adj. with comp. and sup.    [P. of intendo], attentive, intent, waiting, eager: Romani intenti festinare, S.: milites pugnae proventum exspectabant, Cs.: intenti ora tenebant, V.: intentis oculis contemplari: in eā re intentis animis, Cs.: aliis negotiis, S.: dimicationi ultimae, L.: celerandae victoriae intentior, Ta.: quem pueri intenti ludo exercent, V.: aliquo negotio intentus, S.: intenti quam mox signum daretur, eagerly awaiting, L.: intenti paratique si lacesserentur, i. e. to see whether, etc., L.: intentus, sive... sive, etc., watchful, L.: eo intentior ad victoriam niti, S.: intentiore eum custodiā observare, L.: intentior disciplina, stricter, Ta.: intentissima conquisitio, L.: omnia intentissimā curā acta, L.—Of style, vigorous, nervous: sermo: pars orationis.
    * * *
    intenta -um, intentior -or -us, intentissimus -a -um ADJ
    eager/intent, closely attentive; strict; intense, strrenuous; serious/earnest

    Latin-English dictionary > intentus

  • 16 intentus

        intentus ūs, m    [2 TA-], a stretching out: palmarum intentūs.
    * * *
    intenta -um, intentior -or -us, intentissimus -a -um ADJ
    eager/intent, closely attentive; strict; intense, strrenuous; serious/earnest

    Latin-English dictionary > intentus

  • 17 lūdō

        lūdō sī, sus, ere    [LVD-], to play, play at a game: tesseris, T.: aleā ludere: pilā et duodecim scriptis: trocho, H.: positā luditur arcā, with his cash-box staked, Iu.: alea: par impar, H.: proelia latronum, O.: scriptae, quibus alea luditur, artes, O.— To play, appear in a public game: ludis circensibus elephantos lusisse..L.— To play, sport, frisk, frolic: honesta exempla ludendi: in numerum, dance, V.: in exiguo cymba lacu, O.— Fig., to sport, play, practise as a pastime, do for amusement: illa ipsa ludens conieci in communīs locos: Syracosio ludere versu, V.— To play, make music, compose: quae vellem calamo agresti, V.: Talia luduntur mense Decembri, O.: carmina, V. — To sport, dally, wanton: Lusisti satis, H.— To play, mock, mimic, take off: opus, imitate serious business in sport, H.— To make game of, ridicule, rally, banter: eum lusi iocose satis: omnium inrisione ludi: an prudens ludis me? H.: caput aselli, Ad quod ludebant, Iu.— To delude, deceive: me, T.: non ludo, am in earnest, H.: natum falsis imaginibus, V.: hoc civili bello, quam multa (haruspicum responsa) luserunt, i. e. gave deceptive responses.—To baffle, elude: (canes) sequentīs, O.
    * * *
    ludere, lusi, lusus V
    play, mock, tease, trick

    Latin-English dictionary > lūdō

  • 18 obtestātiō

        obtestātiō ōnis, f    [obtestor], an adjuration, solemn charge: quae mulier obtestatione viri debuit, etc., was bound by her husband's adjuration: legis.—An entreaty, supplication: matronae in obtestationes versae, L.: Phaedri.
    * * *
    earnest entreaty, supplication

    Latin-English dictionary > obtestātiō

  • 19 pīgneror

        pīgneror ātus, ārī, dep.    [pignus], to take as a pledge, accept as earnest: omen, O.— To lay claim to, appropriate: ex acie fortissimum quemque.
    * * *
    pignerari, pigneratus sum V DEP
    appropriate; assert one's claim to; make certain, assure; guarantee, pledge

    Latin-English dictionary > pīgneror

  • 20 sentiō

        sentiō sēnsī (2d pers. sēnstī, T.), sēnsus, īre    [SENT-], to discern by sense, feel, hear, see, perceive, be sensible of: ita, ut ne vicini quidem sentiant: suavitatem cibi: famem, L.: corporis aegri vitia, Cu.: posse prius ad angustias veniri, quam sentiretur, before they should be observed, Cs.— To perceive, feel the effects of, feel, experience, suffer, undergo, endure: iste tuus ipse sentiet Posterius, T.: quid ipse ad Avaricum sensisset, etc., Cs.: quae quisque sensisset, inquirere, L.: civitatum damna ac detrimenta: Tecum Philippos et celerem fugam Sensi, H.: rerum omnium inopiam, L.: lassitudo et sitis iam sentiebatur, L.: sentiat, Quos attemptarit, Ph.: in hac urbe esse consules vigilantes: transitum exercitūs ager senserat, had been wasted by, L.: nec pestilentem sentiet Africum Fecunda vitis, H.—Fig., to feel, perceive, discern, understand, observe, notice: mentes sapientium cum ex corpore excessissent sentire ac vigere, L.: non ut dictum est, in eo genere intellegitur, sed ut sensum est: hostes de profectione eorum senserunt, became aware of their retreat, Cs.: Primus sentio mala nostra, T.: numquam illum offendi, quod quidem senserim, as far as I have observed: praesentia numina sentit, H.: nec inania Tartara sentit, i. e. does not enter, O.: patere tua consilia non sentis?: postquam nihil esse pericli Sensimus, H.: si quid est in me ingeni, quod sentio quam sit exiguum: Sensere, quid mens rite posset, H.: sensit medios delapsus in hostis, V.—Of a state of mind, to feel, experience: quod sensum habeat, id necesse est sentiat voluptatem: victoriae tantae gaudium sentire, L.— To think, deem, judge, imagine, suppose, be of opinion, believe, mean: optime sentientes centuriones, i. e. most patriotic: sic interpretor sensisse maiores nostros: iocansne an ita sentiens, i. e. in earnest: cum illis, agree in opinion: ne iste haud mecum sensit, T.: qui aliunde stet, aliunde sentiat, i. e. acts on one side, while his convictions are with the other, L.: nec iam aliter sentire, quin viderentur, etc., and were fully convinced that, etc., Cs.: Caesarem non eadem de re p. sensisse quae me scio: de dis immortalibus vera: te esse huic rei caput, T.: voluptatem hanc esse sentiunt omnes: talem solemus sentire bonum civem<*> cum de illo genere rei p. quae sentio dixero: alquid gravius de vobis, Cs.: de re p. praeclara: postea quam ex nocturno fremitu de profectione senserunt, i. e. were aware, Cs.— To give an opinion, vote, declare, decide: in senatu libere: quae volt Hortensius omnia dicat et sentiat.
    * * *
    sentire, sensi, sensus V
    perceive, feel, experience; think, realize, see, understand

    Latin-English dictionary > sentiō

См. также в других словарях:

  • Earnest Evans — Saltar a navegación, búsqueda Earnest Evans Desarrolladora(s) Wolf Team Distribuidora(s) Electro Source Diseñador(es) Wolf Team …   Wikipedia Español

  • earnest money — earnest mon·ey n: money used as earnest Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. earnest money …   Law dictionary

  • Earnest — Ear nest, n. [Prob. corrupted fr. F. arrhes, L. arra, arrha, arrhabo, Gr. arrabw n, of Semitic origin, cf. Heb. [=e]r[=a]v[=o]n; or perh. fr. W. ernes, akin to Gael. earlas, perh. fr. L. arra. Cf. {Arles}, {Earles penny}.] 1. Something given, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Earnest money — Earnest Ear nest, n. [Prob. corrupted fr. F. arrhes, L. arra, arrha, arrhabo, Gr. arrabw n, of Semitic origin, cf. Heb. [=e]r[=a]v[=o]n; or perh. fr. W. ernes, akin to Gael. earlas, perh. fr. L. arra. Cf. {Arles}, {Earles penny}.] 1. Something… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Earnest — Ear nest, a. 1. Ardent in the pursuit of an object; eager to obtain or do; zealous with sincerity; with hearty endeavor; heartfelt; fervent; hearty; used in a good sense; as, earnest prayers. [1913 Webster] An earnest advocate to plead for him.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • earnest payment — index pledge (security) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 earnest payment …   Law dictionary

  • earnest — ear·nest / ər nəst/ n [Anglo French ernes(t) erles, alteration of Old French erres, plural of erre pledge, earnest, alteration of Latin arra, short for arrabo, from Greek arrhabōn, of Semitic origin]: something of value given by a buyer to a… …   Law dictionary

  • Earnest — Ear nest ([ e]r n[e^]st), n. [AS. eornost, eornest; akin to OHG. ernust, G. ernst; cf. Icel. orrosta battle, perh. akin to Gr. orny nai to excite, L. oriri to rise.] Seriousness; reality; fixed determination; eagerness; intentness. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • earnest — earnest1 [ʉr′nist] adj. [ME ernest < OE eornoste < eornost, earnestness, zeal, akin to Ger ernst, seriousness (OHG ernust) < IE base * er , to set oneself in motion, arouse > RUN] 1. serious and intense; not joking or playful; zealous …   English World dictionary

  • Earnest — Ear nest, v. t. To use in earnest. [R.] [1913 Webster] To earnest them [our arms] with men. Pastor Fido (1602). [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Earnest Evans — Éditeur Wolf Team Développeur Wolf Team Date de sortie 1991 Genre action Mode de jeu Un joueur Plate forme …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»